| Quayaro | |
| Phantasar Name: | Kwâyaro |
Quayaro
Quayaro was ooit een soldaat in het Aeriaanse leger waar hij na zijn promotie tot bevelhebber met de rang van kapitein veel aanzien genoot.
Nadat zijn zoontje Delisto was vermoord in de misère die het gevolg was van de onsterflijkheid (haal de begrippen onsterflijk en onkwestbaar niet door elkaar) van de Befindo's, knakte hij volledig en werd hij een zeer extreem wrede man.
Ondanks dat zou hij toch uitgezonden worden naar nieuw land waar de Befindo's een kolonie konden gaan stichten, waarbij het land alleen van monsters moest worden ontdaan.
Deze "monsters" bleken uiteindelijk de Elfen te zijn, die Quayaro gewetenloos zou uitmoorden. Hij en zijn soldaten verloren hun vleugels en werden mensen. Deze gebeurtenis is zeer markerend voor de geschiedenis van Phantasar.
Opmerkingen
- Vrijwel de gehele lore van Phantasar centreert zich rondom "de grote Befindo oorlog" die 20.000 jaar op het continent Delisto (vernoemd naar het vermoordde zoontje van Quayaro) heeft gewoed, die begon bij de genocide van Quayaro en eindigde bij het optreden van Weniaria als "mysterieuze genezer".
- Quayaro zelf is op niemand specifiek gebaseerd. De inspiratie voor zijn wreedheden zijn voor een belangrijk deel gebaseerd op nieuwsberichten over wreedheden die oorlogen met zich meebrengen. Een aantal wreedheden kwamen voort uit interviews die ik las van mensen die Joegoslavië ontvluchtte toen dat land in oorlog uit elkaar viel.
- In Aeria, waar Quayaro oorspronkelijk vandaan komt, bestaat de misselijke gewoonte om zodra je iemand niet mag ze met Quayaro te vergelijken. Dit is voorgekomen uit de misselijke gewoonte in de echte wereld om iedereen die je niet mag met Hitler te vergelijken. "Quayaroaans gedrag" kan dus als "Nazistisch gedrag" gezien worden, althans in de bedoeling van de spreker, die het dus meestal gebruikt om willens en wetens zijn gelijk te halen of iemand zwart te maken. Vooral in de Slyvina bundels komt dit gedrag goed naar voren.
- Quayaro verbood op straffe van de dood om de Befindo geschiedenis nog aan te halen vanaf het moment dat hij mens werd. Dit is gebaseerd op doofpot affaires.
- Nu zag Quayaro de Elfen voor monsters aan op basis van misleiding. Het is me zeker wel bekend dat sommige kolonisten van Amerika de Indianen als "wilden" beschreven en dit gegeven heb ik wel gebruikt in wat uitwerkingen, maar heb ik niet doelbewust laten terugkomen.
- Spoiler
- Quayaros naam heeft geen echte etymologie. De naam popte opeens in me op en is eigenlijk altijd gebleven.
- Quayaros gewoonte zichzelf met "kolonel" aan te laten spreken terwijl hij eigenlijk kapitein is (omdat zijn bevordering tot kolonel was ingetrokken), is eigenlijk een duidelijke boodschap in dat je altijd moet oppassen met hoe mensen, instanties of zelfs landen zichzelf noemen, ongeacht of ze dit ook zijn. In de echte wereld komen de termen "democratisch" of "socialistisch" vaak voor als namen voor hoe bepaalde leiders zichzelf noemden, terwijl ze in werklijkheid het tegenovergestelde waren. Ook staat het voor cognitieve dissonantie in het algemeen, waar meer mensen aan lijden dan je zou denken en hoe deze mensen totaal zichzelf verliezen op 't moment dat ze ermee geconfronteerd worden, is ook wel terug te zien in het gruwelijke gedrag van Quayaro als mensen zijn rang miskennen.
- De onthoofding van het Elfenmeisje waarmee de oorlog begon was eigenlijk niet iets wat ik in eerste instantie bij 't ontwerp van Quayaro bedacht, maar toen het idee in mij opkwam een hoofd van een Elfenmeisje te plaatsen in het Huis van Bezinning, waarvan de beeldhouder onbekend was. In het verhaal Irreversibel heeft deze beeldhouwer wel degelijk POV hoofdstukken, maar blijft zijn identiteit onbekend. Dit was geïnspireerd op het graf van de onbekende soldaat onder de Arc de Triomphe in Parijs, waarvan het graf tijdens mijn bezoek aan Parijs als kind werd bewaakt, hetgeen destijds best wel indruk op mij maakte. Quayaro deze onthoofding uit laten voeren, was alleen maar logica, daar hij de meest voor de hand liggende persoon was om dat te doen en ik het hoofd nog meer betekenis kon geven. Ik heb lang overwogen om de identiteit van het Elfenmeisje zelf ook onbekend te laten op basis van diezelfde onbekende soldaat. Omdat dit echter wat onlogische situaties in haar relatie met de andere Elfen opleverde heb ik daar van afgezien, maar heb ik haar identiteit wel onder de Befindo's onbekend gelaten.
- Quayaros doodsbedreiging in zeer overdreven chique bewoording was satire op onnodig ingewikkeld taalgebruik op officiële documenten.
- De bewering van Quayaro dat de Elfen naar kalkoen zouden smaken is satire op de bewering dat mensenvlees naar kip zou smaken.
- Wie zich een klein beetje in oorlogspropaganda heeft verdiept zal het niet moeilijk vallen bepaalde beweringen van Quayaro als zodanig te zien. Ik had genoeg goede voorbeeld en ik hoefde er niet eens zo gek ver terug voor in de tijd.
- Quayaro koppelen aan Mercedes voelde ontzettend bizar voor mij, daar die twee elkaar niet uit kunnen staan en ik misschien nog wel meer van Mercedes walg dan Quayaro doet. Het was natuurlijk om aan te geven hoe nutteloze kontkruipers wel vaak de eerste keuzes zijn van mensen met grootsheidswaanzin om aan de top te helpen.
- De Phantasar lore begon voor mij als auteur vooral bij het verhaal van Nostramantu en Feenalaria vanwege hun rol in The Fairy Tale, het eerste verhaal wat ik voor de saga bedacht, maar bij het verder uitwerken van de Lore ben ik van het moment dat Weniaria overleed en de godin der genezing werd uitgegaan. Dit verhaal is niet alleen later geschreven, maar de eerste ideeën ervoor kwamen zelfs veel later. In die zin heb ik dus met Weniaria en Quayaro van achter naar voren gewerkt.
- Veel Befindo's spreken vol afschuw over Quayaro, maar lijken niet zoveel van zijn wandaden daadwerkelijk geleerd te hebben. Klinkt dit bekend mensen? Juist!
Last updated on Saturday, September 21, 2024; 10:37:24 PM by Jeroen
Index