| Sayonara | |
 | |
| Full Name: | Sayonara, 80e Elf van de Eerste Generatie |
| Phantasar Name: | Sâyonarâ |
| Ras: | Elf (1st Generation) |
| Geboorteplaats: | De Tuin Van De Schepping |
Sayonara
Sayonara is een lieve, schattige, snoezige necromancer. Als Elf van de Eerste Generatie in haar volwassen vorm geschapen in de tuin van de Schepping en daardoor gezegend met de eeuwige jeugd. Omdat necromantie een zwarte kunst is, waren de Elfen altijd een beetje afstandelijk naar haar, ondanks haar zeer lieve karakter.Sayonara blijkt echter wel erg intelligent en wijs en als ze op haar strepen moet staan, dan doet ze dat ook en ze gaf zelf al aan dat ze dan niet meer zo lief, schattig en snoezig is.
Sayonara zou uiteindelijk de eerste leider van de Zwartvleugelfee¨n worden en daarmee een belangrijke rol gaan spelen in de geschiedenis van Nostramantu.
Etymologie
"Sayonara" betekent "vaarwel" in het Japans. Sayonara kreeg deze naam omdat haar magische vakgebied geheel in het teken staat van de dood en afscheid nemen altijd een rol speelt bij overlijdens.Inspiratie
In de eerste opzet van het verhaal De Vleugels Des Oorlogs, kwam Sayonara helemaal niet voor en de rol van eerste leider van de Zwartvleugelfee¨n was in eerste instantie dan ook weggelegd voor Tyberius, de leider van een struikroversbende (althans zo worden ze gezien) die Nostramantu heeft bijgestaan in zijn strijd tegen Dandleton.
De tekening die hiernaast staat (waarvan ik begreep dat hij is gemaakt door Tony Sart) met de tekst "She's rather... bubbly... for a necromancer, isn't she?" kwam ik echter per toeval tegen en mede door deze tekening kwam het personage Sayonara tot stand. En eigenlijk, last minute, terwijl ik de eerste hoofstukken van De Vleugels Des Oorlogs al geschreven had besloot ik haar aan de geschiedenis van Nostramantu toe te voegen met de ondode vrouw Necrodia in haar voetspoor. De oorsprong van Necrodia ligt echter totaal ergens anders, maar omdat Sayonara al een necromancer was, paste Necrodia goed bij haar.
Sayonara als eerste stamhoofd van de Zwartvleugelfee¨n neerzetten kwam voor mij uiteindelijk beter uit. Maar ik moet toegeven dat dit meer gevoelsmatig was dan dat ik dat echt kan onderbouwen.
Sayonara kon als Elf ook bepaalde zaken in een ander perspectief plaatsen. Het feit dat ze de enige Elf in de groep van Nostramantu was, maakte haar enerzijds een buitenstaander, maar tegelijkertijd kon ze ook tonen dat ze wel degelijk in de groep kon blenden, dit door openstaan naar de mensen van Sayonaras kant en openstaan voor Elfenperspectief van de anderen.
Continuïteit
Daar de Vleugels des Oorlogs een prequel is op The Fairy Tale, was het misschien erg opvallend dat Krandar nooit naar Sayonara verwezen heeft toen hij de geschiedenis van Nostramantu uitlegde. Dit kwam natuurlijk omdat ik Sayonara destijds nog helemaal niet bedacht had. De logica eracher ligt wel in het feit dat Krandar überhaupt geen verwijzing maakt naar zijn voorgangers, met uitzondering misschien van Gandophar (zijn vader), hierdoor lag de rol voor mij dus nog open, maar omdat De Vleugels Des Oorlogs wel vele malen dieper op de geschiedenis inging, moest ik nu wel de eerste leider gaan kiezen. Eigenlijk was dit een soort fout die me nu een mooie mogelijkheid gaf daar een goed personage voor te kiezen. Hoewel Sayonara sinds de oprichting van de Zwartvleugenfeeënstam door de Zwartvleugelfeeën op handen is gedragen, was zij voor het verhaal van Jake en Marrilona ook niet meer relevant. Dat maakte het ook niet echt nodig om haar, ondanks haar status, te benoemen.Optredens
- De Vleugels Des Oorlogs
- Luna's Father (game)
Last updated on Saturday, September 21, 2024; 10:38:06 PM by Jeroen
Index